تو ساعتی
تو چراغی
تو بستری
تو سکوتی
چگونه می توانم که غایبت بدانم ؟
مگر که خفته باشی در اندوه هایت ...
تو واژه ای
تو کلامی
تو بوسه ای
تو سلامی
چگونه می توانم که غایبت بدانم ؟
مگر مرده باشی در نامه هایت ...
تو یادگاری
تو وسوسه ای
تو گفت و گوی درونی
چگونه می توانی که غایبم بدانی ؟
مگر که مرده باشم من درحافظه ات ...
"محمدعلی سپانلو"