سقوط ... تاوان پریدن با بعضی هاست ... !
سکوت و خلوت بغض شبانه
چه دلگیر است بی تو حجم خانه
تو رفتی و دلی دارم که هر دم
برای گریه می گیرد بهانه
گاهـے ڪـلام در وصـفــ واقعیـتــِ مـا ڪـم مـےآورد
ناچـ ــارایـن ســہ نقـطــہ ...و دیگـ ـر هیــچ !
پرم از بغض ...
بغض هایی که نمی شکنند ...
بغض هایی که همانند جلادی گردنم را گرفته اند و می خواهد مرا خفه کنند ...
پرم از بغض هایی بی رحم...
شنیــده بودم که "خاک سرد است"
ایـــن روزها اما انگار آنقـــدر هوا ســـرد است،
که زنــده زنــده فراموش می کنیــم یکدیگـــر را
تقدیم به آنکه دارمش دوست
تقدیم به آن که قلبم از اوست
اگر مهتاب از تن بر کند پوست
جدا هرگز نگردد یادم از دوست
دلتنــگم
بــــرای کســـی کـــه مـــدتهـــاست
بــــی آن کـــه بــــــــاشد
هـــر لــحظه
زنــــــدگی اش کـــــرده ام .....!
آنقدر چشم، انتظار آمدنت نشستم
که تمامی دربهای باز،
بر روی پاشنه انتظار پوسیدند
دلم لک زده .. !!
برای یک عاشقانه ی آرام .. !!
که مرا بنشانی بر روی پاهایت .. !!
بگذاری گله کنم ،،
از همه این کابوسهایی ،،
که چشم ترا دور دیده اند .. !!